Het was midden in de nacht, toen mijn telefoon ging. Mevrouw B. belde mij dat haar man was overleden. Alles was al doorgesproken met hem en met haar, vanaf het moment van overlijden tot en met de dag van de uitvaart. Eén van de dingen die hij absoluut niet wilde was in een zwarte rouwauto vervoerd worden. Hij wilde graag in een bus met bloemen, liefst die van de plaatselijke bloemist.

Op het moment van het telefoontje had mevrouw net de laatste verzorging samen met twee goede vrienden afgerond. Hij wilde graag thuis opgebaard worden. Ik ben naar hun toe gegaan en heb twee zakjes Bio Sac 200, geplaatst op de onderbuik. Dit is een geheel biologische manier van opbaren, waardoor er geen koeling nodig is.

Het was schemerdonker buiten, het zal rond 5 uur zijn geweest. Het bed stond midden in de kamer en meneer was aangekleed in de kleding die hij wenste. Ik had gekleurde kaarsen bij me. Zijn wens was om omringd te worden door kaarslicht in de kleuren van de regenboog. Hij had het helemaal uitgedacht en precies aangegeven waar welke kleur kaars moest komen staan. Toen alle kaarsen rondom hem heen stonden en brandden, begonnen de eerste vogels te fluiten. Wij stonden met zijn vieren rondom de overledene. Het was niet afgesproken, maar mevrouw B. stelde voor om samen Ubi Caritas te zingen. We hebben elkaar de hand gereikt en verbonden via de handen klonk het lied uit vier monden rustig en sereen. Prachtig…..